Van een vriend van papa kreeg ik een foto doorgestuurd. Een foto van pap in een weiland. Niets meer en niets minder. Ik werd er meteen blij van. Pap, buiten in de natuur. Hij had geen jas aan, dat vond hij niet nodig. Gelukkig was het buiten niet erg koud.
Ik wilde de foto gelijk met iemand delen, en wie zou me beter begrijpen wat dit plaatje met me deed dan jij? In een split second wilde ik je het berichtje doorsturen. Maar toen besefte ik dat dat helemaal niet kan.
Als ik er ben zit pap meestal op de bank in zijn kamer. Ik durf niet zo goed met hem naar buiten. Ik ken de weg niet en straks gebeurt er onderweg iets. Ik zou het toch eens moeten doen want pap hoort buiten, in de natuur. Slaap lekker lief zusje.
Eén gedachte over “Een blije foto”
Reacties zijn gesloten.