Het was een emotioneel slopende dag toen we papa verhuisden naar zijn nieuwe onderkomen. Ik was zenuwachtig en bang voor wat komen ging toen ik naar ons ouderlijk huis reed.
Ik voelde liefde toen ik samen met papa een stukje ging lopen. Het was fijn om met hem te wandelen in m’n oude buurt. Hij wist me zelf nog nieuwe weggetjes te wijzen. Ik verbaasde me hoe hij opgewekt vertelde over de schoonheid van takken aan bomen. En ik verbaasde me dat hij alle straatnamen wist te vertellen. Ik voelde me alleen toen hij over je vertelde, over hoe graag jij altijd met hem wandelde. Maar ik voelde me ook heel schuldig. Ik wandelde met hem ter afleiding, zijn spullen werden intussen uit huis gehaald.
Later voelde ik me weer zenuwachtig en bang, hoe zou hij reageren? Toen ik vervolgens papa op zijn nieuwe plekje achter zijn piano zag zitten, voelde ik me zowaar blij en opgelucht. En toen hij vol verwondering de beeldjes, die altijd thuis stonden, bekeek alsof ze nieuw waren moest ik lachen. Net als toen hij verbaasd vertelde dat hij thuis precies zo’n kleed had.
Ik voelde ontroering toen papa keek naar de wandposter van de oude stad. Hij vertelde enthousiast over waar dat was en dat hij er vaak gelopen had. Vervolgens voelde ik me machteloos toen hij zei zo weer naar huis te gaan.
De tranen kwamen toen ik de psychiater daar sprak. De werkelijkheid kwam ineens binnen. Toen ik wegging zonder gehad te zeggen voelde het alsof ik hem verraden had. In de auto terug naar huis voelde ik me verdrietig. ‘s Avonds in bed was ik leeg, op en moe.
Vanochtend werd ik al vroeg wakker en ineens besefte ik me iets. Papa heeft het steeds over een plek waar hij graag naartoe wil. Hij wil terug. Het was ons een raadsel welke plek bij bedoelde want hij gaf ook aan dat alles er net zo was als thuis. Maar hij wil niet naar een plek, hij mist zijn oude leven. Zijn werk, zijn vrienden, zijn hobby’s. Naar toen alles nog ‘normaal’ was. Het zit ergens nog verstopt in z’n hoofd. En door die gedachten begon de dag weer met verdriet. Slaap lekker lief zusje.
4 gedachten aan “Een emotionele dag”
Reacties zijn gesloten.