We moeten thuiswerken, de scholen zijn dicht en ook horeca en sportclubs gaan dicht. De bevolking is opgeroepen zoveel mogelijk sociaal contact te vermijden en binnen te blijven. Alles om de zorg te ontlasten van de enorme toestroom aan patiënten en het virus in te dammen. Noodzakelijke maatregelen zoals ik het begrijp, gezondheid boven alles. Maar ik begrijp ook goed dat dit een enorme strop is voor vele mensen wat veel verdriet en wanhoop met zich mee kan brengen.
Stiekem ben ik blij dat ik moet, en kan, thuiswerken. Het geeft me rust. Niet elke ochtend lunch klaarmaken, op tijd de deur uit, door de drukte op de weg naar kantoor. Ik hou van mijn collega’s, we hebben een te gek team. Maar de meesten zijn vrij extravert wat mij nog introverter maakt.
Soms is de drukte me teveel en kom ik ‘overprikkeld’ thuis. Nu communiceren we via internet en om eerlijk te zijn voel ik me veiliger achter een beeldscherm en ‘praat’ ik meer. En thuis werk ik vaak productiever omdat ik me helemaal kan concentreren op m’n werk. Fijn achter m’n scherm opgaan in m’n werk dat ik nog altijd erg leuk vind.
Ik kijk ernaar uit om mijn wekker te zetten en een half uur later achter m’n laptop te zitten. In m’n joggingbroek, zonder makeup en fris gewassen haren. Ik hoef niets klaar te maken en niemand hoeft op tijd de deur uit.
Ik begrijp heel goed dat de reden waarvoor we thuis moeten blijven aangrijpend is en verre van ideaal voor velen. Als het dan toch moet, komt het voor mij op een goed moment. Rust om me heen en geen sociale verplichtingen en interactie ‘in real life’, eigenlijk is dit precies waar ik al lange tijd behoefte aan had. Slaap lekker lief zusje.
Ontdek meer van Mijn lieve zusje - Mijn lieve vader
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.