Knoop in m’n maag

Een tijdje geleden werd ik gebeld door een journalist. Ik had gereageerd op een oproepje en ze wilde mijn verhaal horen. Het ging over ‘de moeilijkste dag in je leven’.

De moeilijkste dag in mijn leven is ongetwijfeld de dag dat ik jou na twee jaar weer zag. Je was overleden en lag in je kist.

Tijdens het interview merkte ik al dat het meer ging over waarom ik je twee jaar niet had gezien, dan over die moeilijke dag. Uiteindelijk werd dat het verhaal. In slechts 1 alinea stond iets over de dag dat ik je weer zag.

Het verhaal verscheen online. Ik had het van te voren gelezen en ging ermee akkoord. Meer uit beleefdheid dan dat ik echt blij was met het verhaal. Het verhaal was zoveel groter dan de ruimte die er voor was in het artikel.

De post werd geplaatst op Facebook. Het werd ruim 40 keer gedeeld en kreeg meer dan 150 reacties. En die had ik beter niet kunnen lezen.

Gelukkig zaten er ook ontzettend veel lieve reacties tussen, nog altijd meer dan de negatieve. Sommigen herkenden hun eigen situatie in mijn verhaal, anderen staken me een hart onder de riem en leefden met me mee. Reacties die ik stuk voor stuk enorm waardeer. Onbekenden nemen de moeite om wat aardigs te zeggen.

Helaas waren er ook veel negatieve reacties. Mensen die de moeite nemen om me de grond in te trappen. Zo zou mijn verhaal verzonnen zijn, moest ik niet zo zielig doen want ik had er tenslotte zelf voor gekozen om geen contact met je te hebben. ‘Ze kwam even kijken of ze wel echt dood was’, was bijvoorbeeld een van de reacties.

Wat wil iemand bereiken met zo’n reactie? Grappig doen? Zou diegene dat ook recht in mijn gezicht zeggen? Wat voegt deze reactie toe?

Ik word enorm verdrietig van alle online ‘haat’. En ik maak me er zorgen om. Ik krijg er echt een knoop van in m’n maag. We leven tegenwoordig niet meer in het echte leven. Mensen kunnen online zó hard zijn. Ik zie het vaak en ik begrijp het gewoon niet.

Iedereen mag uiteraard een mening hebben. Maar als je iemand ermee schaadt of pijn doet, moet je het dan echt zeggen? En, zou je het face to face ook zeggen? Is gewoon je mond houden en doorscrollen geen optie? Als je iets niet begrijpt maar wel wil snappen, knoop dat het gesprek aan.

Vandaag stond op m’n scheurkalender de volgende quote: ‘Laten we wat aardiger en liefdevoller voor elkaar zijn. We doen allemaal ons best.’ En daar sluit ik me helemaal bij aan.

Lees ook: Dit hoort niet

Eén gedachte over “Knoop in m’n maag”

Geef een reactie