Een vriendin vierde haar verjaardag en droeg een prachtige, zwierige en kleurrijke jurk. Ze zag er zo mooi uit. De jurk zat haar als gegoten. Ik complimenteerde haar en verwonderde me er die middag nog paar keer aan.
“Ik wou dat ik die aan durfde”, ging er door mijn hoofd. Bij anderen vind ik jurkjes, korte broeken en opvallende kleding altijd heel leuk. Zelf hou ik het bijna altijd bij een spijkerbroek, een oversized hoodie en sneakers. Het liefst ben ik onzichtbaar.
Het verdriet van de afgelopen jaren is op en in m’n lichaam gaan zitten. Ik voel me alles behalve mooi of sexy. Sinds jouw overlijden voelde ik me steeds minder goed over mezelf. Zo’n jurk was niet voor mij weggelegd. Leuk voor een ander, niet voor mij.
Twee dagen voordat ik jarig was lag er een pakketje op de deurmat. Nietsvermoedend maakte ik het open. Op het kaartje stond: “Ik weet dat je dit kado niet aandurft maar misschien wel als je alleen thuis bent of op vakantie gaat. Je voelt je naar hoe je je kleedt dus hopelijk helpt dit je om soms de glans en sparkling terug te halen als je ‘m even niet voelt.”
Tranen schoten in mijn ogen toen ik het pakketje opende. Het was dé jurk! Ik twijfelde geen seconde en trok ‘m gelijk aan. Hij zat heerlijk. En ik voelde zelfs even die glans en sparkling. Nu had ik geen excuus meer, het was wel zo netjes om ook gebruik te maken van mijn kado. Ik zou de jurk zeker vaker dragen. Eerst veilig thuis, daarna op vakantie. Het zal onwennig zijn maar ik probeer me daar overheen te zetten. Zó lief dit kado, ik was echt even sprakeloos. Slaap lekker lief zusje.
Geweldig lieve Sel!
🥰