Vijf jaar geleden glipte je ertussenuit en verandere mijn leven voorgoed…
Toekomstplannen die we samen hadden waren van tafel en ineens was ik ‘dat meisje dat haar zusje verloor’. Sinds die dag voel ik me alleen. Een deel van mij is verloren gegaan…
Mijn broer en ik vieren het leven. Samen een paar dagen naar Valencia. De zon schijnt, we lopen in ‘t shirt en ontdekken de stad. Het eten is heerlijk, de stad prachtig en het is fijn om dit samen te kunnen doen.
We schreven je naam in het zand en staken een kaarsje voor je aan, en voor pap. We maken samen herinneringen die hopelijk voor altijd blijven bestaan. Met jou altijd bij ons.
Maar oh, wat had ik je er graag fysiek bij gehad. Mijn lieve zusje ❤️❤️
❤️❤️❤️