Ik verlang naar een warme aanraking van je. De laatste keer dat ik je aanraakte was je koud, je kwam net uit een koelcel. Ik kan het nog steeds voelen, daarvoor hoef ik mijn ogen niet eens te sluiten.
Had ik toch niet even naar je toe gemoeten toen ik twee deuren verderop zat te huilen in het ziekenhuis terwijl er werd gevochten je in leven te houden? Ik weet dat ik op dat moment niet anders kon. Maar nu kan ik je nooit meer aanraken en blijft jouw koude lichaam mijn laatste herinnering aan jou. Slaap lekker lief zusje.
Eén gedachte over “Koud”
Reacties zijn gesloten.