Het afscheid van misdaadjournalist Peter R de Vries was in het theater hier om de hoek. Ik fietste er gister en vandaag toevallig vier keer langs. Een lange rij mensen die hun laatste eer wilden brengen, veel politie en journalisten. Stilte, verdriet en ongeloof. Vandaag zag ik op tv hoe het er binnen uit zag.… Lees verder Een afscheid om de hoek
Twee jaar niet meer thuis
Vandaag, twee jaar geleden verhuisde je naar je nieuwe plek. Weg uit je vertrouwde omgeving, weg bij je tuin, de vogeltjes, de vijver. Je boek lag nog op tafel, met liniaal en potlood waarmee je belangrijke passages onderstreept had. Ik weet nog goed dat ik met je ging wandelen zodat anderen wat spullen uit huis… Lees verder Twee jaar niet meer thuis
Zoveel liefde
Toen ik vanochtend wakker werd had ik er al een stuk of vijf. Vijf lieve berichtjes van lieve mensen die me een fijne verjaardag wensten. Na het douchen zat ik met een kop thee op de bank en de berichtjes bleven komen. Ik voelde zoveel liefde, ik werd er emotioneel van. Liefde is een mooi… Lees verder Zoveel liefde
De kracht van de natuur
Vandaag had ik weer een gesprek met m'n coach. Daarna wil ik altijd even rust en ga ik vaak naar je bankje of langs pap. Vandaag had ik ook behoefte om de stilte op te zoeken en reed ik naar het gebied waar je bankje staat. Maar daar aangekomen bleek het, nog steeds, afgezet. Een… Lees verder De kracht van de natuur
Voor alle vaders
Altijd tevreden en vriendelijk als ik er ben. Je 'verhalen' zijn onsamenhangend met geen enkele goedlopende zin meer. Maar je hebt je gevoel voor humor en praat veel over van alles en nog wat en niets. Sinds twee weken heb je een 'dropping hand'. De kracht is uit je hand. Waarschijnlijk heb je er op… Lees verder Voor alle vaders
Olifanten en vlindertjes
Omdat ik het leven ineens heel ingewikkeld vond, ik niet lekker in mijn vel zat en liever elke dag in bed bleef liggen dan ook maar iets te ondernemen, zocht ik hulp. Na jouw overlijden en pap's verhuizing naar het zorgtehuis, zag ik het leven vaker niet meer zitten dan wel. Alles was teveel en… Lees verder Olifanten en vlindertjes
‘Zeg dat ik voor altijd van d’r hou…’
Nooit had ik gedacht dat het mij zou overkomen. Ik stond er gewoon niet bij stil, of wilde dat niet. Het was iets wat je las in tijdschriften en zag in programma's op tv. De dood kende ik niet, niet écht. Je zou m'n hele leven bij me blijven en op een dag zouden we… Lees verder ‘Zeg dat ik voor altijd van d’r hou…’
Tortelduifjes
Jij had altijd vogeltjes. Kleine gele vogeltjes. De laatste die ik me kan herinneren heetten Nino en Pip. Soms kreeg ik een filmpje van zo'n beestje op je schouder. Vogeltjes, wat moest je daar nou mee? Je kon ze niet knuffelen en waren door hun gefladder nogal onvoorspelbaar. Ik snapte het niet zo goed, een… Lees verder Tortelduifjes
Een liefdevolle kaart van pap
Waar je vaak in de clinch lag met mama, vond je een luisterend oor bij pap. Tijdens het opruimen van een doos met spulletjes van jou vond ik een kaart van pap. Van hem voor jou. Hij schreef hem toen je voor een aantal maanden naar Antwerpen ging. Ik las de liefde tussen de regels… Lees verder Een liefdevolle kaart van pap
Daar waar de wereld stilstaat
Ze lazen de tekst op je bankje. Ze zeiden je naam hardop. Twee wandelaars die even uitrustte op jouw plekje. Ik kon ze horen omdat ik net kwam aanlopen. Ze waren me voor en dus liep ik maar even een stukje door om even later weer om te keren. Er zijn twee plekken waar ik… Lees verder Daar waar de wereld stilstaat