Daar waar de wereld stilstaat

Ze lazen de tekst op je bankje. Ze zeiden je naam hardop. Twee wandelaars die even uitrustte op jouw plekje. Ik kon ze horen omdat ik net kwam aanlopen. Ze waren me voor en dus liep ik maar even een stukje door om even later weer om te keren.

Er zijn twee plekken waar ik me écht fijn voel. Waar ik mezelf kan zijn zonder bang te zijn voor een oordeel, zonder aanpassingen en zonder energie van anderen. Dat is op jouw bankje en bij pap. Daar staat de wereld even stil en lijkt alles heel eenvoudig. Daar kan m’n hoofd even stil staan, daar kan ik m’n eigen ademhaling voelen, daar laad ik op. Daar kom ik tot rust.

Ik ben blij dat ik vandaag gegaan ben. Het was te lang geleden. Fijn om even op te laden bij jou, in de natuur tussen de vrolijk zingende vogels. Wat zou het fijn zijn om pap eens mee te nemen… Slaap lekker lief zusje.

Lees ook: een uniek bankje

Hoog in de lucht

Volgens mij kreeg je het op je verjaardag, een ballonvaart. Het duurde even voordat het kon want het moest natuurlijk windstil zijn.

Maar toen was het ineens zover. Toen we op de plek kwamen vanwaar de ballon zou vertrekken, mocht ik als verassing ook mee de ballon in!

Wat een ervaring! Bijna geluidloos gleden we over de boomtoppen, weilanden en andere natuur. Het was spannend maar zó bijzonder. Ik ben dankbaar dat ik dat mocht doen met jou en mijn broer.

Op tv zag ik een item over een ballonvaart en ik moest gelijk denken aan deze mooie herinnering. Ik weet zelfs nog wat je aanhad, een grijs-lichtblauwe polo. Tot snel lieve pap.

Lees ook: Zo dichtbij, zo ver weg

Twee gaatjes

We hebben een huis gekocht. Ons eerste eigen huis. Niet in de drukte van de stad, maar in de rust van een dorp. ‘Wow, dat is een echt grotemensending!’, zou je hebben gezegd. We hebben de sleutel amper een week er er zijn al vrienden en familie komen kijken. Ze hebben de moeite genomen om een stuk te rijden om ons huis te bekijken, daar ben ik erg dankbaar voor. Het voelt warm en geliefd.

Ik kan het met zóveel lieve mensen delen, en toch blijven er altijd twee missen. Het blijft iets geks. Niemand kan de leegte van jou en pap invullen. Voor pap zal ik altijd in de hoofdstad wonen, vertellen dat we gaan verhuizen heeft geen zin. Misschien ga ik het toch zeggen, maar snappen zal hij het niet. Er zitten voor altijd twee gaatjes in mijn hart die niet op te vullen zijn door wat of wie dan ook. Slaap lekker lief zusje.

Lees ook: Hoe dan ook