Er is overal een pilletje voor. Maar die om je gedachten stop te zetten heb ik nog niet gevonden. Overdag is er genoeg afleiding door werk, tv, telefoon, dingen die ik moet doen, mensen en geluiden om me heen etc.
Maar ‘s nachts ben ik alleen met m’n gedachten. En die gaan alle kanten op. Van kleine dingen die totaal niet belangrijk zijn, tot de vraag des levens. Soms hou ik het zelf amper bij.
Mijn holistische massagetherapeute gaf me een tip: elke keer als je gedachten afdwalen en je gaat piekeren, roep je jezelf terug naar een bepaalde plek waar je het fijn vindt. En zo zit ik tig keer per nacht een paar seconden op een bankje aan het water om me vervolgens weer af te vragen of er nog mozerella in huis is en wat jouw laatste gedachten waren.
In de stilte van de nacht vallen er tranen op m’n kussen en ben ik alleen met m’n gedachten. Dat is enorm vermoeiend. Dan denk ik aan jouw profielfoto op WhatsApp: ‘kon ik de stilte af en toe maar wat luider zetten’. Slaap lekker lief zusje.
