Tien jaar geleden lag ik in het ziekenhuis met m’n pasgeboren dochter in m’n armen. Ik was zo blij dat ik het gelijk met iedereen wilde delen. Maar ja, het was half vier in de ochtend en ik wilde niemand wakker bellen of appen. Jij had gezegd dat ik het je meteen moest laten weten zodra ‘de baby’ er was. Ik twijfelde heel even maar pakte al snel m’n telefoon om je te bellen.
Met een slaperige stem zei je meteen: ‘Jaaaa! Heb je een kindje?!’. En zo was jij de eerste die wist dat je opnieuw tante was geworden en ik voor het eerst moeder. Pas toen het buiten licht werd heb ik de rest van de familie ingelicht.
Diezelfde middag heb je je nichtje voor het eerst ontmoet. Ik heb altijd gedacht dat onze kinderen laten met elkaar zouden spelen, terwijl wij vanachter een kopje thee zouden toekijken. Helaas heb jij geen kinderen mogen krijgen en heb je je nichtje niet vaak genoeg gezien. Slaap lekker lief zusje.
Eén gedachte over “Je was de eerste”
Reacties zijn gesloten.