We waren dit weekend weer bij papa. Hij zag er verzorgd uit en was relaxed. ‘s Ochtends had hij gewandeld met een vriend. Toen wij kwamen was hij aan het eten.
Het is zo leuk om te zien dat hij zijn gevoel voor humor nog heeft. Zo zei hij dat hij elke ochtend z’n haren kamt met een grote dikke vork en vroeg hij al vrij snel wanneer we weer foetsie gingen. Toen de buurvrouw even kwam kijken, bood hij haar een beker melk aan. Koffiemelk. Later keek hij met verbazing naar het oor van je nichtje en zei: ‘Jeetje je hebt een pukkel op je oor!’. Ze lag in een deuk, hij bedoelde haar oorbel.
In gedachten zag ik jou ook hardop lachen. Zoals je dat zo goed kon. Ik weet zeker dat jij ook enorm had gelachen om zijn grappige opmerkingen. Met tranen van verdriet en tranen van het lachen. Slaap lekker lief zusje.
Eén gedachte over “Tranen van het lachen”
Reacties zijn gesloten.