Hoe het met me gaat? Ik weet het niet. In de war, lijkt het meest passend. Mijn emoties vliegen alle kanten op, ik leg dingen terug op rare plekken. Wil koffie zetten maar pak de theepot, zet de pindakaas in de koelkast, laat de sleutels in de deur zitten en meer van dat soort rare dingen. En dat terwijl ik altijd pietjes precies ben, weet waar alles ligt en nooit iets kwijt ben. Nu ben ik vergeetachtig en reageer niet zoals ik zou willen. Ik herken mezelf niet meer.
Ik heb werkelijk geen idee hoe het met me gaat. En dat beangstigt me. Hoe doe je zoiets? Verder gaan na het verlies van een dierbare? De ene keer branden de tranen achter m’n ogen, de andere keer ben ik er met m’n hoofd niet bij en dan weer lijkt alles goed te gaan. Ik ben moe, moe van m’n gedachtes, m’n slingerende emoties.
Soms lijkt het alsof ik gek word. We hadden nog een toekomst samen, ik was nog niet klaar met je. Maar je bent weg, voor altijd. Wat moet ik nou? Slaap lekker lief zusje.
Eén gedachte over “Ik herken mezelf niet”
Reacties zijn gesloten.