We hebben een huis gekocht. Ons eerste eigen huis. Niet in de drukte van de stad, maar in de rust van een dorp. ‘Wow, dat is een echt grotemensending!’, zou je hebben gezegd. We hebben de sleutel amper een week er er zijn al vrienden en familie komen kijken. Ze hebben de moeite genomen om een stuk te rijden om ons huis te bekijken, daar ben ik erg dankbaar voor. Het voelt warm en geliefd.
Ik kan het met zóveel lieve mensen delen, en toch blijven er altijd twee missen. Het blijft iets geks. Niemand kan de leegte van jou en pap invullen. Voor pap zal ik altijd in de hoofdstad wonen, vertellen dat we gaan verhuizen heeft geen zin. Misschien ga ik het toch zeggen, maar snappen zal hij het niet. Er zitten voor altijd twee gaatjes in mijn hart die niet op te vullen zijn door wat of wie dan ook. Slaap lekker lief zusje.
Ontdek meer van Mijn lieve zusje - Mijn lieve vader
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Je neemt ze beide mee voor altijd waar je ook heen gaat